• ZUH SILESIA - PARKIET, ul. Wróblewskiego 31, 40 - 213 Katowice

Porady

Start Porady

Porady


Jest wiele materiałów podłogowych, jednak żaden z nich nie wnosi do domu takiego ciepła i naturalności jak drewno. Dlatego cieszy się ono od wielu lat niesłabnącym powodzeniem. Kto chce mieć naturalną, miłą w dotyku podłogę, po której z przyjemnością chodzi się boso, wybiera parkiet.

Aby dokonać tego wyboru, trzeba zdecydować o gatunku i klasie drewna (czyli, jak mówią specjaliści, o wzorzystości wynikającej z barwy, układu słojów i ich struktury). Gatunek i klasa drewna wpływają na jakość podłogi – jej wytrzymałość, trwałość i wygląd. Wybierając drewno, należy uwzględnić nie tylko to, czy nam się podoba; ważne jest też przeznaczenie pomieszczenia. Podłogi w holu, kuchni lub pokojach dla dzieci wycierają się znacznie szybciej niż na przykład w pokoju gościnnym czy gabinecie. Do niektórych pomieszczeń trzeba zatem wybierać materiał o lepszych cechach wytrzymałościowych – twardszy, mniej ścieralny. W sypialniach i innych pomieszczeniach, do których raczej nie wchodzi się w butach, można stosować wszystkie rodzaje drewna, zarówno te miękkie: sosnę, świerk czy brzozę, jak i twardsze: buk, jawor, klon, dąb, jesion czy gatunki egzotyczne. Salon, hol, korytarze i kuchnia wymagają zastosowania twardszego drewna oraz odpowiedniego sposobu zabezpieczenia podłogi: odpornego na ścieranie lakieru, oleju czy wosku.

Wybierając klasę drewna, nie można zapomnieć, że drewno jest dziełem natury – najbardziej oryginalnego twórcy. Wybór najwyższej klasy drewna, czyli deszczułek najlepszej jakości, ale jednakowych, może pozbawić podłogę wyrazistości i naturalnego wyglądu.

W ostatnich latach pojawiło się wiele nowych technologii wykańczania podłóg drewnem i materiałami drewnopochodnymi. Hitem stały się panele laminowane wykonane z materiałów imitujących drewno, często niesłusznie nazywane parkietem. Rozmaitość ofert powoduje trudności z wyborem, zwłaszcza że materiały często nie odpowiadają ich nazwom. Jako parkiet sprzedaje się wyroby, które tylko z daleka go przypominają. Nie dajmy się zwieść.

Uwaga: parkiet to posadzka z deszczułek z litego drewna lub z płyt, zazwyczaj kwadratowych, z naklejonymi deszczułkami różnych odmian drewna, które tworzą czasem barwne mozaiki. Tą nazwą może być też określana posadzka wykonana z elementów klejonych warstwowo z drewna lub z materiałów drewnopochodnych (i wyglądająca jak parkiet), ale tylko wtedy, gdy wierzchnia warstwa drewna jest wystarczająco gruba, by umożliwiać jej odnawianie przez wielokrotne cyklinowanie.

Tradycyjne posadzki drewniane oprócz ułożenia wymagają obróbki i zabezpieczenia powierzchni – w ten sposób wykańcza się nie tylko najlepiej u nas znany parkiet z deszczułek ułożonych w jodełkę oraz podłogi z desek, ale także parkiety lamelowe i mozaiki parkietowe. Ktoś, dla kogo ważny jest czas, może wybrać produkty z wykończoną powierzchnią, wymagające jedynie ułożenia, czyli parkiety gotowe. Podłogi warstwowe z kilkakrotnie lakierowaną drewnianą warstwą wierzchnią są dziś bardzo popularne, ponieważ łączą w sobie nowoczesną technologię z urokiem naturalnego materiału. Konstrukcja warstwowa ogranicza bowiem ruchy drewna towarzyszące wahaniom wilgotności i temperatury w pomieszczeniach, a przez to eliminuje ich efekty, czyli szpary. Podłoga jest stabilna i odporna na zmiany.

Składa się z drewnianych deszczułek, zwanych potocznie klepkami, które mają pióra i wpusty służące do ich łączenia. Deszczułki mają długość od 250 mm do 500 mm, szerokość od 50 mm do 70 mm i grubość: 22, 19 i 16 mm; 450 x 70 x 16 oznacza element parkietu o długości 45 cm, szerokości 7 cm i grubości 16 mm. Parkiet tradycyjny charakteryzuje się dobrą izolacyjnością cieplną i akustyczną oraz uniwersalnością zastosowania. Można go układać na każdym podłożu, komponując z deszczułek różne wzory, a dzięki dużej grubości warstwy użytkowej (9-11 mm do pióra/wpustu) także wielokrotnie odnawiać.

Parkiety tradycyjne wytwarzane są w Polsce głównie z dębu, buku, jesionu i jawora. Bardzo ciekawe pod względem barwy i usłojenia (wzorzystości) są gatunki mniej u nas popularne: dąb czerwony, wiąz, czereśnia czy akacja. Coraz częściej spotyka się także parkiety z drewna egzotycznego, takiego jak: mutenye, jatoba, doussie, badi, kempas, merbau, teak, ipe, curupayra czy sucupira. Są to parkiety bardzo twarde, o interesujących barwach i układzie słojów, ale najczęściej o większych rozmiarach elementów: długości od 40 do 200 cm, szerokości od 7 do 14 cm i grubości od 15 do 22 mm.

Na cenę parkietu wpływają: wielkość elementów (większe deszczułki są zawsze droższe), stopień przesortowania, czyli klasa wzorzystości (wyższa klasa – wyższa cena), oraz gatunek drewna.

Złożony jest z elementów wykonanych z litego drewna, ale bez pióra i wpustu. Deszczułki najczęściej mają grubość 10 lub 14 mm i pozostałe wymiary w mm: 300 x 60 x 10, 250 x 50 x 10 lub 420 x 70 x 14, 350 x 70 x 14, 280 x 70 x 14 oraz 400 x 50 x 14. Mocuje się je do podłoża na klej.

Są to elementy drewniane łączone w tafle przyklejone do płyty lub siatki, z którymi mocuje się je do podłoża. Łączna grubość tafli wynosi najczęściej 10 lub 14 mm. Najbardziej znane są zwykłe mozaiki, w których tafle mają naprzemiennie ułożone niewielkie elementy z tego samego drewna, jednak na zamówienie wykonuje się również ozdobne podłogi z tafli o skomplikowanych wzorach. Dzięki intarsjom, czyli wstawkom z różnych gatunków drewna, można uzyskiwać dekoracyjne wielobarwne kompozycje. Takie mozaiki mają bardzo różne wymiary, ponieważ wykonywane są na specjalne zamówienie i zawsze według projektu.

Dwuwarstwowy

Są to elementy o wymiarach podobnych do tradycyjnego parkietu (420 x 70 x 11, 490 x 70 x 14 mm), ale o konstrukcji dwuwarstwowej i polakierowanej powierzchni. Wierzchnia warstwa jest z drewna grubości 3-7 mm, a stabilizująca – najczęściej z dębu, buku lub sosny, grubości 6-10 mm. Takie klepki łączy się na pióro i wpust oraz układa podobnie jak zwykły parkiet. Nie trzeba ich cyklinować i wykańczać.


Trójwarstwowy

Składa się z trzech warstw: wierzchniej - dekoracyjnej, nośnej i stabilizującej. Warstwy spodnie mogą być z drewna lub z materiałów drewnopochodnych, na wierzchnią stosuje się tylko drewno różnych gatunków: od najbardziej znanych – dąb, buk, jesion, brzoza, klon czy czereśnia, aż do egzotycznych – doussie, merbau, jatoba czy teak. Powierzchnia drewna jest kilkakrotnie lakierowana lub olejowana, a kolejne warstwy lakieru utwardzane są promieniami ultrafioletowymi.


Grubość parkietu wynosi 14-25 mm, a warstwy użytkowej (dekoracyjnej) – najczęściej od 4 do 6 mm. Pojedyncze elementy (nazywane panelami) są znacznie większe niż tradycyjne deszczułki – mają szerokość od 14 do 20 cm i długość od 120 do 240 cm. Typowy dla parkietu wygląd uzyskuje się dzięki temu, że w wierzchniej warstwie drewna znajdują się pasma imitujące tradycyjny układ deszczułek. Produkowane są panele z dwoma lub trzema pasmami elementów (przypominającymi klepki) ułożonymi w różne wzory.


Najbardziej popularne są panele z wzorem okrętowym – trzy elementy różnej długości ułożone nieregularnie względem siebie, co naśladuje wygląd pokładów na jachtach żaglowych. Jeśli na powierzchni dekoracyjnej warstwy wierzchniej panelu nie występują żadne podziały, podłoga przypomina swoim wyglądem raczej deski niż parkiet, ale przyjęła się nazwa – deski parkietowe.


Uwaga!

Porównując ceny parkietów gotowych i tradycyjnego, trzeba pamiętać, że montaż tych pierwszych jest tańszy.

  • Parkiety / deski podłogowe mogą być: lite jak i warstwowe o grubościach: 11, 14, 15, 16, 22 mm, szerokościach 70, 90, 120, 150, 180 mm i długościach 300-2200 mm.
  • Parkiety/deski podłogowe mogą być surowe, które szlifujemy i lakierujemy lub olejujemy po przyklejeniu, oraz mogą być gotowe tj. lakierowane lub olejowane.
  • Wszystkie parkiety/deski podłogowe mogą posiadać lub nie posiadać mikrofazy.
  • Parkiety / deski podłogowe o grubościach 11-16 mm mogą być zastosowane na ogrzewanie posadzkowe.
img